Duo Reges: constructio interrete.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae contraria sunt his, malane? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Omnia peccata paria dicitis. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Confecta res esset. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis sumendam.
Venit ad extremum; Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Efficiens dici potest. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Scaevolam M. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Paria sunt igitur. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Dat enim intervalla et relaxat. Quam si explicavisset, non tam haesitaret.